Weer naar huis - 9 mei Hemelvaartsdag 2013

Het is weer zover, onze tijd in Bamenda zit er weer op. Gisteravond is het grootste deel van de koffers ingepakt. Gelukkig hoeven we nu niet zo op het gewicht van de koffers te letten. Tenslotte nemen we altijd veel meer mee, dan dat we mee terug nemen.

Wel gaan er veel souvenirs mee en ook spulletjes die we op een fancyfair hopen te verkopen ten bate van onze stichting.

Omdat we vertrekken op Hemelvaartsdag, was er gisten al een afspraak bij de receptie gemaakt om onze instap kaarten te mogen printen. Nadat dit allemaal was gelukt en het vervoer was gearriveerd konden we vertrekken. Na nog een laatste groet naar de mensen, die ons zijn komen uitzwaaien konden we gaan. Op naar Douala.

Vanwege dezelfde Hemelvaartsdag was het niet druk op de weg. Er werd dan ook flink doorgereden. Onderweg nog diverse foto's gemaakt van de natuur en de dorpjes en stadjes, die we passeerden. Na ongeveer 3 uur gereden te hebben was het tijd voor de lunch. Hierna weer het busje in en verder op weg.

Om ongeveer half vier kwamen we aan in Douala. Hier hebben we altijd een vast punt waar we ons even kunnen opfrissen voor we richting het vliegveld gaan. Omdat we de instapkaarten al van te voren hadden geprint was er tijd genoeg. Rond een uur of zeven dan toch maar richting vliegveld. De koffers inchecken, en de laatste verdere plichtplegingen. Zoals een briefje invullen dat je Kameroen gaat verlaten en het betalen van de vliegveld belasting.

Daarna de paspoortcontrole en het controleren van de handbagage. Het is weer voorbij. Op naar huis. Kameroen, tot de volgende keer!!!!

Lunch met de verzorgers op 7 mei

Vandaag was het voor ons een ontspannen dag. En ook een belangrijke dag voor de verzorgers van de kinderen, die we hadden uitgenodigd om met ons te praten over hun leven.
Deze vrouwen hadden we al uitgenodigd voordat we naar Kameroen gingen. Deze selectie zoals het een beetje oneerbiedig genoemd mag worden was willekeurig gedaan.

Het leek ons namelijk een goed idee om op een ontspannen manier iets meer van elkaar te weten te komen. En dat gaat natuurlijk het beste tijdens en na een maaltijd.
We hadden bij het Prescafe een uitgebreide lunch besteld met soep, broodjes en een warm gerecht.
De eerste vrouwen kwamen ruim op tijd binnen, maar gelukkig waren we zelf ook voor de afgesproken tijd aanwezig. Zo konden we alvast rustig kennismaken en tegelijkertijd noteren voor welke kinderen ze zorgen.

Nader kennismaking

De dames keken eerst wat onwennig om zich heen, ook omdat ze niet gewend zijn aan dit soort uitnodigingen. Maar eenmaal een beetje gewend begonnen ze zich te ontspannen. Na een woordje van welkom en een uitdrukkelijk uitnodiging van onze kant lieten ze zich de lunch goed smaken.

Na de lunch werden ze in 3 groepjes verdeeld en werden ze door Anita, Marieke en mij aan de hand van de gemaakte vragenlijst door de interviews gevoerd. Ad maakte ondertussen foto's. Het was fijn om te zien, dat ze elkaar hielpen als er een vraag niet helemaal duidelijk was. Zo zijn we toch behoorlijk wat van hun dagelijkse leven te weten gekomen.

Na de interviews nog allemaal stuk voor stuk met mij op de foto en uiteraard is er ook een groepsfoto gemaakt. Toen we afscheid namen, begonnen ze spontaan voor ons te zingen. Dat was echt ontroerend. We hadden echt het gevoel, dat deze lunch zeer op prijs werd gesteld. Met veel omhelzingen en knuffels hebben we toen ect afscheid van elkaar genomen.

Wij kijken terug op een zeer geslaagde middag en hopen dat dit ook geld voor deze groep vrouwen.

Laatste dag in Bamenda

Het was vandaag onze laatste dag in Bamenda. De meesten van onze groep hadden niet veel meer op het programma staan. Eerst rustig ontbijten, daarna wat nakletsen over van alles en nog wat. Uiteraard moest er ook nog worden afgerekend. Het leek ons verstandig om dat maar vroeg in werking te zetten, het kan namelijk een tijdje duren voor de juiste berekening is geproduceerd.

De markt in Bamenda. Kleurrijk en druk!

Met behulp van Gerdie, Anita en een zakjapanner kwamen ze op het kantoor een heel eind.
Er moest voor iedereen een aparte bon worden geschreven. En dat duurt even. Om deze tijd op te vullen besloten we om voor de laatste keer van deze trip naar de markt te gaan.

Op de grote markt op Commercial Avenue kun je wel een dag doorbrengen, er is zoveel te zien. Uiteraard werden nog de laatste cadeautjes gekocht. Daarna nog een laatste koffie, sap of smoothie bij het Prescafe. Toevallig zaten daar nog 2 bekenden van ons, de schilders Evanson en Walters. Deze schilders zijn een aantal jaren geleden ook in Dordrecht geweest.

Weer met de taxi terug naar ons verblijf, want Marieke had om 13:00 uur nog een demonstratie brons gieten. Samen met Ellen en nog mensen uit een andere groep.

Dat gaf ons de mogelijkheid om alvast te betalen voor het verblijf, ook toen nam het nog enige tijd in beslag.

Afscheid's etentje

Toen nog een tijdje van rustig wat lezen en praten. Om 16:00 op ons gemak naar de laatste afspraak van ons verblijf in Bamenda. Het afscheid etentje met de heren Fon en Tanyi, mevrouw Fon, zuster Mary en dhr. Hansel, van het Health centre in Guzang.

Het was erg gezellig, en met toespraken en diverse malen toasten. Er kwam nog wel een grote verrassing. Ad en Anita, Marieke en haar echtgenoot Rick hebben de toezegging gedaan om voor 1 jaar de kosten voor een vroedvrouw te dragen.

Een dankbaar moment- ontroerend mooi!

Zuster Mary startte spontaan een danklied. Na een hartelijk afscheid van iedereen, maken we ons op om op tijd te gaan slapen. Morgen vroeg weer vroeg op.

De derde groep kinderen

Vandaag weer een bezoek aan de school. Deze keer om foto's te maken van de derde groep kinderen, die zijn aangemeld voor het project. Dit is een grote groep. Het was dus een drukte van belang.

Maar eerst wat financiële zaken. Tijdens ons bezoek vorig jaar hebben we bij een plaatselijke bank een rekening geopend met daarop een bedrag van € 1000.  Van dit bedrag moesten een aantal zaken worden opgeknapt, zoals het schoolplein egaliseren. We hadden de hoofdonderwijzer een map gegeven om hierin de bonnen te bewaren. Deze bonnen hebben we gekopieerd en na een snelle optelling komen we aan een goede afhandeling. Natuurlijk gaan we het nog eens goed nakijken, als we weer thuis zijn.

Wat een prachtige lachebekjes. Allen verdienen een kans op
een goede educatie en liefdevolle verzorging.

Toen was het zover, de nieuwe groep kinderen. Eerst worden we binnen in de school voorgesteld aan de verzorgers. Daarna worden de voorwaarden opgelezen waaraan de kinderen en verzorgers moeten voldoen om in het project te worden opgenomen, bijvoorbeeld dat het kind naar school moet gaan.

Na al deze toespraken namen wij onze posities in om alle foto's te maken. En weer is het een mix van vrolijke, verlegen, grote en kleine kinderen geworden. Omdat het zo'n grote groep is hebben we er met z'n tweeën zoveel mogelijk kenmerken bijgeschreven, zoals roze schoenen of blauwe centuur.
Zo weten we thuis dat we de goede naam bij het kind plaatsen.

Wat misschien wel grappig is om te vertellen, dat 1 kind uit de vorige groep ineens 8 jaar ouder is geworden.
Dat komt zo: vorig jaar vroeg een van de onderwijs assistenten of haar nichtje ook in ons programma mocht. Omdat ze ons toen heel veel had geholpen met de gesprekken hebben we ja gezegd.

De verzorgers en begeleiders
van de kinderen

Echter: de volgende dag zouden we vroeg vertrekken, er was dus geen tijd meer om nog eens terug te gaan naar de school. Wij hebben toen om een foto gevraagd en die had ze bij zich, daarop stond een klein meisje. Omdat de communicatie niet altijd helemaal goed gaat, hadden wij begrepen dat het ging om klein meisje van 3 jaar , maar nu kwamen we erachter dat de foto 8 jaar oud is.
Zo kun je hier dus ineens veel ouder zijn.






Na de groepsfoto waren we hier klaar. Na het afscheid zijn we gaan kijken naar een wedstrijd van de FC Addy. Het nieuwe voetbal team van Ad.
Echt heel erg leuk en een goede afsluiting van deze leuke, maar drukke dag.

FC Addy

Kick off veteranen competitie

Zoals misschien bekend is iedereen in Kameroen gek op voetbal. Dus ook in Bamenda. Er worden hier veel verschillende competities gespeeld. De voetbal veteranen uit Bamenda spelen dan ook al jaren in competitie verband.

De teams worden gevormd door mannen uit de verschillende wijken en zijn heel divers. Hier blijkt dan ook maar weer dat sport verbroedert. De Bamenda veteranen teams spelen ook nog om goede initiatieven in hun stad te ondersteunen. Toen we de vorige keer in Kameroen waren,  zijn ze begonnen om het Wakka centre te helpen.

Gonnie heeft toen de kick off gegeven, en de burgemeester van Dordrecht heeft de finale bijgewoond.

Hier komt de kick-off!!

Ook dit jaar blijven ze het Wakka centre ondersteunen en weer is Gonnie gevraagd om de kick off van de nieuwe competitie te doen.

Maar voor het zover was wilden de winnaars van de vorige competitie naar het Wakka centre om daar wat spullen te brengen, zoals rijst en zeep. Dat is toch geweldig.

Weer terug van het Wakka centre op naar het voetbalveld. Na de fotosessie was het zover, Gonnie naar de middenstip en met een flinke schop tegen de bal is de competitie weer geopend. Ze was echter zo snel en de schop zo hard, dat niemand een echt goede foto ervan heeft. We zoeken er nog verder naar!!!

Daarna snel omkleden en naar het paleis van de Fon van Bali. De Fon heeft Dordecht vorig jaar augustus bezocht. Iedere keer als we in Kameroen zijn worden we uitgenodigd voor een bezoek aan zijn paleis. De ontvangst was weer heel hartelijk en het fijn om hem en zijn vrouw weer te zien.

Team spirit
TEAM: Together Everyone Achieves More!

Officiële opening van het Health Centre in Guzang

Onze dag is vandaag vroeg begonnen. We hadden het ontbijt afgesproken om 7 uur. Daarna moesten we ons natuurlijk in onze beste, in dit geval Afrikaanse, kleding kleden om alle feestelijkheden bij te wonen.

Weeshuis in Guzang

Vlakbij Guzang hebben we eerst een weeshuis bezocht. Ook hier zijn we al bij eerdere bezoeken aan Kameroen geweest. Het wordt geleid door een echtpaar, die de problemen van deze kinderen zien. Samen met een aantal vrijwilligers helpen ze de kinderen naar een beter bestaan. In dit weeshuis worden kinderen vanaf 3  tot 18 jaar opgevangen. Ze worden goed verzorgd en gaan naar school. Ze moeten echter ook werken in de groententuin en helpen met het verzorgen van de kippen.

Toen we aankwamen werden we allemaal hartelijk welkom geheten door de kinderen en uiteraard hun verzorgers. De kinderen hadden zelfs een welkomstlied ingestudeerd. Het was goed om te zien dat de kinderen er zo goed uitzagen.

Welkom ceremonie

Daarna verder op weg naar Guzang. Daar werden we eerst welkom geheten in het paleis van de Fon van Guzang. Na een kort gesprek met hem dan eindelijk op weg naar de opening.

Er zaten al behoorlijk wat mensen te wachten in hun mooiste kleren. Tenslotte is het Health Centre heel belangrijk voor iedereen in de omgeving. Gezondheidszorg is voor iedereen een eerste vereiste.

De toespraken werden afgewisseld met muziek en dans, het was echt geweldig om te zien. En uiteraard hebben we ook meegedanst. Toen kwam er ook de verrassing voor onze medereizigers van de stichting SSBK. Zij werden in prachtig gemaakte kleding gehuld. Echt heel mooi. De rest van onze groep werd verrast met een tas met daarin een drinkbeker van een kalebas en voor de dames ook nog een ketting met oorbellen. Wat een verrassing.


Daarna was het tijd om het lint door te knippen en iedereen een rondleiding te geven.

Aansluitend was er uiteraard eten, dat met veel smaak werd verorbert.

Wat een dag!!!

Tijd om feest te vieren

Het bezoek aan het Wakka centre

Vandaag zijn we naar het Wakka centre geweest met de gehele groep. Het Wakka centre is een project van de stichting Dordrecht- Bamenda en van Gonnie Walrecht in het bijzonder. Wij zijn mede dankzij haar aan onze projecten in Kameroen begonnen.

Het Wakka centre is een dag en nacht opvang voor gehandicapte kinderen tussen 4 en 18 jaar.
Het is nog niet helemaal klaar, maar het draait al.

Het verzorgen van de kippen

De kinderen zijn altijd heel blij, als er bezoek komt. En in ons geval weten ze ook dat er altijd kleine cadeautjes zijn, zoals puzzels enz.

De kinderen worden op het Wakka centre vaardigheden aangeleerd, zoals groenten planten en kippen verzorgen. Het is de bedoeling dat ze binnen hun mogelijkheden zelf redzaam worden en zo toch hun plaats in de gemeeenschap krijgen.

Vol trots lieten ze ons zien hoe ze het water van de kippen verversten en de strontjes uit de voerbak moesten halen. Gonnie moest uiteraard even een kip vast houden.

Vandaag was het de dag om in te de tuin te werken. Samen met ons hebben de kinderen gisteren een aantal verschillende plantjes gepoot. Zoals de peperplanten, ook hebben we de yams planten opgebonden.

Het is goed om te zien, dat deze kinderen op zo'n goede manier verschillende vaardigheden worden aangeleerd.

Planten poten- leren voedsel verbouwen.

De tweede groep kinderen

Na het ontspannen bezoek van gisteren aan Guzang, is het weer mijn beurt in de projectenlijst.

Bezoek aan school

Deze keer zijn de tweede groep van de wezen en halfwezen aan de beurt.

Maar eerst hadden we een belangrijk doel voor de ochtend. Gisteren tijdens ons bezoek in Guzang zei iemand uit de groep opeens "waar staat eigenlijk de koelkast? " Na enig navragen bleek die er niet te zijn.
Als ze vaccin nodig hebben, gaat iemand op de brommer die halen in een groter ziekenhuis. Dus na het eten kwam het voorstel om met de groep een koelkast te kopen en die aan te bieden als cadeau voor de opening. Vandaar dat we vanmorgen eerst naar het centrum moesten om de koelkast te kopen.

Blije gezichten

Na een aantal winkels te hebben bezocht is toch een hele mooie aangeschaft. Het vervoer naar Guzang gelijk geregeld met een taxi en wij verder met de dag.

Na een lekkere lunch op naar de school. Dit keer met z'n vijven. Bij aankomst stonden de verzorgers en kinderen al op ons te wachten. Het is iedere keer toch verrassend te zien hoe snel je iedereen herkent en uiteraard herkennen ze mij echt wel.

Omdat het een beetje dreigde naar regen, zijn we snel begonnen met de foto's. Eerst de kinderen met verzorgers, daarna de groepsfoto. We hadden het goed onder controle, en binnen korte tijd was bijna iedereen op de foto geweest.

Nog even napraten met de hoofdonderwijzer en daarna zijn we een lekkere koffie gaan drinken.

Bezoek aan het health centre in Guzang

Het overhandigen en demonstreren van de
meegekregen laboratorium spullen

Het is vandaag 1 mei, dag van de arbeid en een vrije dag in Kameroen. We gaan naar het Health Centre in Guzang, waar de laatste voorbereidingen worden getroffen voor de opening op zaterdag 4 mei. Dit is het project van onze medereizigers uit Hulshorst en Epe. De stichting SSBK.

Zij hebben zich jarenlang ingezet om het oude Health Centre een fikse opknapbeurt te geven. Tevens is er ook een grote hal geplaatst, waar de bevolking, meestal moeders, zich verzamelen voor bijvoorbeeld het moeder en kind programma.
Net zoals in Nederland de kinderen worden gecontroleerd op het consultatie bureau, worden hier regelmatig via de plaatselijke kerken de ouders opgeroepen om hun kinderen te laten controleren en vaccineren.
Dit heb ik op mijn vorige reis naar Kameroen meegemaakt en er waren toen honderden vrouwen en kinderen aanwezig. Dat heeft grote indruk op mij gemaakt.

Terwijl onze medereizigers samen met de mensen uit Guzang de laatste puntjes op de i zetten, heb ik op het kleine laboratorium de meegebrachte lab spullen uitgepakt. Deze had ik gekregen van mijn voormalige werkgever. Het kan worden gezegd dat ze in grote blijdschap zijn ontvangen.
Na kleine demonstraties van mijn kant hoe ze met de diverse spulletjes moeten werken, was er voor ons nog tijd voor een trip naar de watervallen.

We werden met een auto een eind op weg gebracht. Een gids bracht ons over een redelijk smal pad naar de watervallen. Na enig geklauter kwamen we er aan. Wat indrukwekkend!!!!

Een wandeling die ik niet had willen missen.

Toen we terug kwamen op het Health Centre was de vergadering afgelopen. De vrouwen hadden zoals gewoonlijk voor het eten gezorgd, dat lieten wij ons goed smaken. Ook deze dag is weer heel goed verlopen. Zaterdag het verslag van de opening.