maandag 29 juli 2013

Ngum, Delphine werkt hard voor uitbreiding eigen bedrijf

De volgende is Ngum, Delphine. Zij heeft twee eigen kinderen en ze zorgt ook voor drie kinderen van haar overleden zus. De kinderen hebben ook geen vader meer. Deze drie zitten in ons project: Fedesta, Kelvine en Blessing. 
Delphine heeft geen man en zorgt in haar eentje voor vijf kinderen.
En dat doet ze goed. Ze was de enige in de familie, die voor de kinderen wilde en kon zorgen.

Ook zij staat 's morgens op om vijf uur. Ontbijten met de kinderen, daarna de klusjes. Ze wonen op 10 minuten lopen van school. Als de kinderen naar school zijn gaat ze naar haar werk. Ze huurt een shed, een stalletje, op de Commercial Market. Daar zit ze de hele dag achter de naaimachine om jurken, jasjes en dergelijke te maken.

De indruk die Delphine op ons maakte was een goede. Ze ziet er keurig verzorgd uit, ook de kinderen waar ze voor zorgt. Verder komt ze aardig en vriendelijk over.
Ze is erg blij, dat de kinderen in het project zijn opgenomen. Dit haalt de financiële zorgen om de kinderen bij haar weg en dat geeft rust. 

Voor de toekomst hoopt ze haar zaak op de markt uit te breiden. Om op deze manier de toekomst van de kinderen veilig te stellen.

4 plus 3 = 7. Een hele klus

Hier het verhaal van  Neh, Juliette. Dit is een jonge vrouw met vier kinderen van haarzelf. Ze zorgt ook nog voor drie kinderen uit de familie. Haar eigen kinderen zitten in het project, dit zijn: Thelma, Nelson, Mackbright en Macklovia. De vaders van de kinderen zijn of overleden of weg. 
Het is een vrolijke en vriendelijke vrouw, die misschien een aantal verkeerde beslissingen heeft gemaakt. Maar zoals wij haar hebben leren kennen houdt ze veel van de kinderen. 

's Morgens staat ze op om vijf uur, ze ontbijt met de kinderen daarna worden er nog verschillende klusjes in en rond het huis gedaan. De twee oudste helpen mee met water halen, de vloer vegen en andere kleine klusjes. Dit wordt in Kameroen, net als in andere Afrikaanse landen heel normaal gevonden.

Daarna loopt ze met de kinderen in ongeveer 15 minuten naar school. Zodra de kinderen op school zijn gaat ze naar haar stalletje langs de weg. Hier verkoopt ze tasjes en andere spullen. Als de school uitgaat komen de kinderen naar het stalletje waar Juliette werkt. Meestal werkt ze door tot een uur of zes. Daarna gaan ze naar huis om te koken en de rest van het huishouden te doen. 

Juliette hoopt dat haar kinderen gezond blijven en een goede toekomst hebben. Ze is heel erg blij met het project. Ze laat dat altijd zien door een kleinigheidje of een cadeautje mee te brengen.

Boerderij met kippen en groenten

De laatste in deze serie van verzorgers/ moeders is Bih, Constance.

Ze heeft vijf kinderen van haarzelf. Twee kinderen van haar overleden zus zijn in haar gezin opgenomen. Dit zijn Magdalene en Rosevette. Haar zus is ongeveer twee jaar geleden overleden. De zorg voor deze twee jonge kinderen valt haar niet zwaar. Ze ziet haar overleden zus in ze. Ze wilt ze absoluut niet naar een weeshuis hebben. 

Constance heeft een kleine boerderij met kippen, en er worden verschillende groenten verbouwd.

Ook zij staat om vijf uur op. Ze ontbijten met fufucorn, een maïspap, daarna de eerste klusjes. 
De kinderen lopen in tien minuten naar school.
De indruk, die Constance op ons maakte was goed. Ze is misschien niet belezen, misschien kan ze zelfs niet lezen, maar ontzettend liefdevol. Alles is voor de kinderen, zowel die van haarzelf als die van haar zus. Ze is blij dat de kinderen naar school kunnen om zo verder te komen.

Als ik heel eerlijk ben, dan was Constance een van diegene die mij het meest ontroerde. Gewoon in haar simpelheid houdt ze met haar hele hart van de kinderen en wil ze een goede toekomst voor ze.
Ze bidt iedere dag dag dat God haar gezond en vooral haar handen sterk houdt om voor de kinderen te werken en te zorgen.

zaterdag 27 juli 2013

Nadere kennismaking met de verzorgsters/moeders van de kinderen

Graag willen we u voorstellen aan de verzorgers/ moeders/ voogden van de kinderen in ons project.
Dit is om u een kijkje te geven in hun dagelijks leven. Hoe leven zij hun leven, wat zijn hun dromen en waarom ze de zorg voor andere kinderen op zich hebben genomen. Voor deze interviews hadden we veertien vrouwen uitgenodigd om eerst samen met ons te lunchen en daarna in groepjes met elkaar te praten. Gewoon om elkaar beter te leren kennen.

We beginnen met Ndemi, Charity. Ze is de tante van Jeanny, Sisalin en Sinderlin Njah.
Hun moeder was haar zus, die drie jaar geleden is overleden. Hun vader is anderhalf jaar geleden overleden.

De drie zusjes wonen in een huisje, waar Charity de huur van betaald. Zelf woont met haar eigen twee kinderen en de rest van de familie ongeveer een uur van Bamenda. Om in ieders onderhoud te voorzien werkt ze hard op de boerderij. Daar worden maïs en aardappelen verbouwd. Verder houdt ze ook wat kippen. Regelmatig gaat ze kijken hoe het met de zusjes gaat en breng dan ook wat eten en dergelijke mee. 
Jeanny heeft de dagelijkse zorg voor haar zusjes.

Charity heeft de zorg/voogdij van de kinderen op zich genomen om ze in de familie te houden. Ze wil absoluut niet dat de kinderen naar een weeshuis gaan. Ze is heel erg blij, dat de kinderen zijn opgenomen in het project. Op deze manier kunnen de kinderen naar school en een opleiding afmaken.

Ons project haalt veel zorgen weg bij deze vrouw, die het beste met de meisjes voorheeft.
Het is een verlegen, zachtaardige vrouw. 
Haar wens voor de toekomst is, dat God haar gezond en sterk houdt.

vrijdag 26 juli 2013

De draad oppakken

Het wordt tijd om de draad weer op te pakken. Na de reis naar Bamenda in mei kwamen er zoveel andere zaken op me af, dat er voor het schrijven weinig/geen tijd overbleef. Maar vanaf nu beloof ik beterschap.

Allereerst wil ik iedereen bedanken die onze stichting steunen. Het geeft een goed gevoel dat zoveel mensen met ons meeleven. Dank aan de sponsors van de kinderen. Aan ieder die bij ons water bestellen en koekjes kopen, maar ook degenen die steunen met behoorlijke giften.
In dit geval dank aan de familie Schuurman uit Abcoude, de familie Groninger uit Haren, Mevr. Van den Berg uit Giessenburg, de familie Bonte uit Ede. Het geld gaan we goed besteden.

Op 23 juli hebben we een heel goed interview gehad met André Oerlemans.  De volgende dag stond er een heel goed artikel over onze stichting in AD de Dortenaar. Hier hebben we al veel positieve reacties op gekregen. André nogmaals bedankt!!

Zoals beloofd worden er de komende tijd wat verhalen over de verzorgers van de kinderen op de blog gezet. Het doel is om er iedere keer een aantal te beschrijven. Voor welke kinderen ze zorgen, hun dagelijkse leven, wat voor dromen hebben ze.
Deze serie gesprekken hebben we gedaan in mei. Tijd om eraan te beginnen dus!!!!!


Joke de Bloeme