Begrafenis ritueel

Dans uitgevoerd door groepen vanuit andere dorpen 

Vandaag was het in Nederland een belangrijke dag, die van de troonswisseling. Wij hebben daar wat van meegekregen via CNN. Gekleed in oranje of met een oranje attribuut hebben wij dat dus ook gevierd.

Maar wij hebben hier in Bamenda ook een zeer bijzonder feest meegemaakt. Namelijk de viering van de begrafenis van de moeder van de Fon van Bamenda Kwe. Dit is een fondom boven in Bamenda.

Aangezien we veel contact hebben met meneer Tangy, een prins van het fondom, en ook omdat daar ons waterproject is gerealiseerd werden we met de hele groep uitgenodigd.

Dit noemen ze hier een celebratial funeral. Er komen dan allerlei hoogwaardigheidsbekleders. Van ieder omliggend dorp komen ook de dansgroepen.
Om de overledene en de Fon eer te bewijzen worden diverse rituele dansen uitgevoerd.

Na eerst de Fon te hebben gegroet werd ons verzocht op de eerste rij stoelen op de grand stand plaats te nemen. En dat is een hele grote eer. Precies zoals wij het bijzonder vonden om aanwezig te mogen zijn, werd onze aanwezigheid zeer op prijs gesteld. We mochten ook gewoon foto's maken. Het grappige is dat er van ons ook minstens 50 foto's zijn gemaakt.

Afscheids ritueel

Na ongeveer 4 uur naar het dansen en andere rituelen te hebben gekeken zijn we weer vertrokken. Nog een laatste buiging en handen klappen voor de Fon en hup weer de auto in naar ons logeer adres.

Tijdens de rit terug was iedereen er over eens dat dit een unieke ervaring was geweest, die niemand had willen missen.

Uitleg Fon:  een Fon is de traditionele leider van een gebied of dorp. Dit is iemand, die wordt gekozen door zijn ' volk' Hij heeft veel invloed op de gebeurtenissen in zijn omgeving, zoals recht spreken en belangrijke beslissingen nemen. 

Het maïs project

Een nieuw Project - Maïs

Vandaag hebben we ook kennis gemaakt met een project dat is opgezet door 5 vrouwen, allen weduwes. Zij hebben samen een stuk land gepacht en hebben het onkruid vrij gemaakt en omgeploegd. Inmiddels is de maïs gezaaid en staat er volgend de foto's die we hebben gezien goed voor. Wat een goed initiatief. Zo kunnen zij in hun eigen onderhoud en dat van hun kinderen voorzien.

Maandag gaan we het project bekijken. U hoort er dus nog van.

Eerste bezoek aan de school

Allen op de foto- de begeleiders

Ons school bezoek - de kinderen waren blij dat we er waren.

Na een lekker ontbijt van wentelteefjes met siroop begint voor ons allen de maandag. Vandaag worden voor het eerst de diverse projecten bezocht in deze periode. Aangezien de meeste afspraken al zijn gemaakt weet ook iedereen waar hij / zij zich deze dag gaat bevinden. De school staat voor de middag op het programma en dan de eerste groep weeskinderen in het bijzonder.

Met zijn vieren pakken we een taxi naar de school. Het is even wennen na de luxe busreis gisteren, maar na een paar bochten weet je het weer. De taxi's zijn nu eenmaal niet groter en we passen dan ook best met vier personen. Je valt in ieder geval niet snel om in een bocht.

Na ongeveer 20 minuten in de taxi zijn we er dan. Er volgt een warm onthaal met veel omhelzingen. Eerst een gesprek in het kantoor van de hoofdonderwijzer, daarna worden de foto's gemaakt. Iedereen heeft er zin in en er worden veel grapjes gemaakt. Eerst een groepsfoto van de verzorgers, daarna van de kinderen, sommige poseren als geroutineerde modellen. Het is wel heel erg leuk, dat de kinderen die mij vaker hebben gezien vaak even snel naar me lachen of even zwaaien. De verzorgers zijn vaak minder verlegen en we krijgen allemaal veel knuffels.

Reis naar Bamenda, Kameroen

Eindelijk is het zover, we gaan naar Bamenda, Kameroen.

Om 06:30 vertrekken we vanuit Dordrecht naar Brussel airport. Daar verzamelen we als groep en verdelen de koffers onderling. Dan naar de incheck balie. En ja hoor, het is weer gelukt. Overgewicht uiteraard. Na enige discussie en omdat het balie personeel erg aardig is mogen we toch alles meenemen, zonder bij te betalen. Dames en heren van Brussel Air, bedankt!!!!

Na een goede vlucht komen we aan in een warm Douala. Het is toch een overgang van 5 graden 's morgens naar 30 graden 's avonds.

Na enige tijd komen de koffers op de band en na een half uur hebben we toch alles te pakken.
De chauffeur van onze bus staat al te wachten.  Dank zij Franklin, een goede vriend van een kennis van een kennis mogen we bij de uitgang de bus inladen. Wat een luxe om niet met al die koffers de trappen af te moeten, dat geeft meestal toch stress.

Na enig passen en meten zit alles en iedereen in de bus en worden we naar onze eerste overnachtingsplaats gebracht.

Daar worden alle koffers weer uitgeladen en in een kamer gezet. Daar kan iedereen even pakken wat er nodig is voor de nacht.
Eerst nog even een gezellig hapje samen eten, en dan slapen.


De volgende morgen vroeg uit de veren om op tijd te kunnen vertrekken.
Eerst een stevig ontbijt, dan de bus weer laden. Het blijkt dat we toch teveel koffers bij ons hebben voor de reis naar  Bamenda dus er wordt besloten om de helft met de lijndienst mee te geven.
Eerst de koffers naar het busstation en daar gaan we dan.

Voor degene die voor de eerste keer mee gaan is het zien van de omstandigheden al een hele ervaring. Ze kijken hun ogen uit. Ook voor degene die al meerdere keren zijn geweest is het weer een hele ervaring.

We reizen op zondag, we zien dus veel mensen in hun mooie kleren naar en van de kerk komen. Dan kijk je echt je ogen uit. Na een lunch onderweg en op het laatst veel hobbels komen we na ongeveer 7 uur reizen in Bamenda aan. Eindelijk plassen!!!! Na het verdelen van de kamers. Nu kunnen we ons opfrissen en de eerste bezoekers ontvangen.

Na weer even gegeten te hebben kletsen we nog even na. En nu slapen, tot morgen. Joke en de rest van de groep.

Voorbereidingen van de grote reis

De paasdagen zijn achter de rug, dus er is tijd om de voorbereidingen te starten van de reis naar Bamenda. De eerste koffer met gekregen kleding is al vol. En waarschijnlijk ook aan het gewicht. Verder gaan er uiteraard ook spullen voor de school mee, zoals pennen, potloden en de gekregen laptops. Ook voor het Health Centre in Guzang nemen we spullen mee. Dit zijn oude laboratorium spullen zoals pipetten en dergelijke, met dank aan mijn oud collega's van het laboratorium.

Onze contacten in Bamenda en omgeving zijn al in volle staat van paraatheid aangezien de mailtjes nu bijna dagelijks komen. En wij krijgen er nu ook steeds meer zin in. De malariapillen zijn besteld of al in het bezit, de nodige prikken zijn gedaan op naar de 27e april.

In de groep van 10 personen die het reisgezelschap vormen zitten bestuursleden van 3 verschillende stichtingen. We gaan uiteraard ook wederzijdse projecten bekijken. Dat is gewoon prettig omdat je tegen dingen kunt aanlopen waar even geen oplossing voor is. Dan is het toch erg plezierig om dat met elkaar te bespreken. En eventueel toch ter plaatse de zaken te regelen.

We gaan er echter niet van uit dat er veel problemen zijn, dus we gaan vooral van deze reis genieten.